niets is hier zomaar, en passant of onverschillig
alsof niets er ooit toe deed of doet

totdat tijd ons dwingt tot stilstand
en wat in haar bloeit zich roert in jaren,

zich beweegt tot in het uiterste van haar takken en wortels
ons laat vergapen aan wat zich na haar verstrijken onthult

de zindering van traagheid, de rijping van schoonheid
en zichtbaar voor ons allemaal