2.10.2010

Als alen

tussenpoosgewijs ontdek ik jou langzaam zeker
met adempauzes groei eerst jij, dan ik en wij
puntkomma elke eindigende dag vol hoop
het is met horten en stoten dat we tijd stoppen
tastend en wijzend elkaar doen sidderen
als alen
met tranen en tuiten geven we minzaam toe aan elkaar
maar het is met hart en ziel dat we bekennen
niet meer zonder mekaar te kunnen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten